با خودش ميگه : اي كاش من هم زمان امام حسين (ع) بودم و تو ركاب آقا مي جنگيدم و شهيد ميشدم ، ولي آيا شده با خودش بگه يعني واقعأ اگه تو اون زمان بودم امامم رو ياري مي كردم؟ اصلأ به صف يارهاي آقا مي پيوستم؟ چقدر امامم رو ميشناختم و واسه شناخت ايشون چقدر تلاش مي كردم؟ و آيا حق از باطل رو تشخيص ميدادم و گمراه نميشدم؟
خداوند هر كسي رو واسه دوره اي خلق كرده و قرار نيست كسي تو دوره اي غير از دوره خودش دنيا بياد و زندگي كنه و بايد وظايف خودش رو توي دوره خودش انجام بده و ياري اهل بيت (ع) هم از اين قاعده مستثني نيست و بايد ببينيم آيا توي ياري و شناخت امام زمان مون چقدر تلاش كرده ايم و آيا واقعأ ايشون رو شناختيم و در قبالشون وظيفه خودمون رو به درستي انجام داديم؟
به هر حال همدردي و ابراز محبت به اهل بيت (ع) خوبه اما اين رو بايد در نظر داشته باشيم كه بتونيم خودمون و ظرف وجوديمون رو اون قدر بالا ببريم تا لياقت ياري اهل بيت (ع) رو داشته باشيم و بتونيم امام زمانمون رو ياري برسونيم و اگر ان شاءالله ظهور توي زمان ما اتفاق افتاد كنار آقا باشيم نه در مقابل ايشون.
از خدا ميخوام كه به ما كمك كنه تا بتونيم با انجام اعمالي صالح و دوري از گناه و انجام وظايف خانوادگي و اجتماعي قلب نازنين آقا امام زمان ارواحناله الفداء ازما راضي و خشنود بشه و بتونيم زمينه سازان خوبي براي ظهور و تشكيل حكومت عدل جهاني باشيم. ان شاءالله
خدايا ما رو در زمره منتظران واقعي ظهور قرار بده.
اللهم عجل لوليك الفرج
رو ,زمان ,امام ,خودش ,ياري ,انجام ,اهل بيت ,بيت ع ,امام زمان ,آقا مي ,ان شاءالله
درباره این سایت